۱۳۹۱ مهر ۵, چهارشنبه

برگزاری "سمینار افغانستان" در شهر اسلو، ناروی - یکشنبه 30 سپتامبر 2012 ، با حضور نهادها، شخصیتها و دانشجویان افغانستانی مقیم ناروی، و شخصیتها و سازمانهای ناروژی مرتبط با افغانستان

سمینار افغانستان و موضوع خروج نیروهای ناروژی و ناتو، نگرانی های پس از سال 2014 در افغانستان
 
 
 
(مطلب زیر را که در رابطه با سمینار است، از  سایت "شورای صلح ناروی" به دری ترجمه نموده ام)
 
عنوان سمینار: زمانی که نیروهای نظامی (بین المللی) از افغانستان خارج شوند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
 



نیروهای نظامی ناروی تا تاریخ اول اکتوبر 2012 از ولایت فاریاب افغانستان خارج خواهند شد. این به عنوان بخشی از خروج کامل نیروهای ناتو است که تا سال 2014 در حال اجرا است، یعنی پس از 10 سال حضور نظامی ناتو در افغانستان پایان می یابد.

"شورای صلح ناروی" و "مرکز صلح نانسن" هر دو با همکاری هم، سمیناری شامل سخنرانی، بحث و گفتگو، تبادل نظر و دیگر برنامه‌های فرهنگی در مورد افغانستان و نگرانی های بعد از خروج نیروهای ناتو، را روی دست دارند.

این دو نهاد به شرکت کنندگان علاقمند خوش آمدید گفته و علاقمند است خصوصاٌ نهادها/انجمنهای جوانان افغانستانی، جوانان افغانستانی، جنبشهای صلح، احزاب سیاسی جوانان و سازمانهایی که به نوعی مرتبط با افغانستان هستند، در این سمینار شرکت نمایند.
 
هدف از برگزاری این سمینار این است تا شرکت کنندگان این سمینار، بتوانند یک متن نامه تهیه نموده تا مقامات ناروی بعد از خروج نیروهای نظامی شان، چطور بتوانند نقش سازنده خود را در افغانستان انجام دهند، و همچنین شرکت کنندگان این سمینار چطور بتوانند در زمان نیاز پشتیانی و نقشهای شان را برای کمک به افغانستان در آینده ایفا کنند.


تاریخ مهلت تقاضا/درخواستِ شرکت کنندگان در سمینار: 26 سپتامبر 2012
(نیاز است تا درخواست کننده ی شرکت در سمینار، نام و احتمالاً نهاد/سازمان خود را به ایمیل آقای "کریستیان/شورای صلح ناروی" ایمیل نمایند تا برای سرویس غذا هماهنگی شود christian@norgesfredsrad.no )

برنامه های سمینار:

12.00-12.30 صرف غذای چاشت

12.30-14.00 سخنرانی و مقالات:
 
  • سخنران: تورون ویمپِلمان (انستیتوت کریستین میکل سِن CMI) : بررسی و نقدی به عقب از سال 2001 تا سال 2014 از حضور نروژ در افغانستان ، وضعیت امروز ولایت فاریاب
  • سخنران: هِلِنه آل هینریکسن (مؤسسه CARE ) : مؤسسه ی CARE برای ارتقای حقوق زنان کار می‌کند



14.00-15.30 بحث و گفتگوها به صورت گروهی و عمومی
  • ترتیب بندی نامه
  • افغانستانی های خارج از کشور، جنبشهای صلح، سازمانهای امدادی، و سیاستمداران چطور می‌توانند بعد از سال 2014 به وظایف شان عمل نمایند؟
  • مقامات ناروی بعد از خروج نیروهای شان از افغانستان، چه مسئولیتی خواهند داشت؟

15.30-16.00 صرف چای و کیک، برنامه‌های فرهنگی
 
آدرس محل برگزاری سمینار:
Freds­hu­set, 7. eta­sje i Møl­ler­gata 12, Oslo
 
(جهت اطلاعات و هماهنگی های بیشتر با کریستیان از نهاد "شورای صلح ناروی" می توانید در تماس شوید)
 



۱۳۹۰ بهمن ۲۴, دوشنبه

گزارش از حاشیه ی نمایشگاهِ "در افغانستان" / مرکز صلح نوبل، شهر اسلو - فبروری 2012

گزارش از:  ا. بامی
عکسها از:  ن. فائز

در هفته قبل (سه شنبه هفتم فبروری) بطور اتفاقی در صفحه فیسبوک "مرکز صلح نوبل" اطلاعیه نمایشگاه "در افغانستان" را دیدم. بعد از مطالعه و کسب معلومات فهمیدم که برنامه های متنوع فرهنگی، هنری و نمایشی با موضوع افغانستان قرار است در طی دو روز و با حضور بسیاری از شخصیتهای ژورنالیستی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی از نروژ، افغانستان و بعضی دیگر کشورها در شهر اسلو برگذار شود.  این نمایشگاه/سمینار با هماهنگی و پشتیبانی "مرکز صلح نوبل" و همکاری چندین مرکز، سازمان و شخصیتهای مطرح از چندین کشور برگذار شده بود.
من متاسفانه فقط دو-سه روز قبل از شروع این نمایشگاه/سمینار از برگذاری آن مطلع شدم، ولی به هر صورت با سفر 13 ساعته از شمال نروژ به شهر اسلو، به همراه آقای نسیم فائز عکاس و دوست عزیزم در این نمایشگاه دو روزه شرکت نمودیم، ولی متاسفانه از هموطنان افغانستانی و دوستان مقیم نروژ در این نمایشگاه/سمینار تقریباً هیچ کسی شرکت نکرده بودند.  در ادامه نوشته هایی از حاشیه ی این برنامه به همراه عکسهای گرفته شده توسط آقای فائز را برای دوستان به اشتراک می گذارم.

خانم بِنته اریکسِن و تعدادی شرکت کننده از "نهاد جوانان افغان مقیم نروژ" آقای
جاوید کوهنادی و مصطفی مستور، معرفی کوتاهی را در مورد افغانستان،
در داخل خیمه پشت سرم به صورت نمایش پروژکتوری ارائه نمودند.




















خانم بِنته اریکسِن، مدیر مرکز صلح نوبل/شهر اسلو
در حال خوش آمدگویی به حضار و معرفی برنامه

طبق برنامه ساعت شش عصر به وقت اسلو، در یک خیمه کوچک پیش روی ساختمان اصلی "مرکز صلح نوبل" که مملو از جمعیت شده بود، خانم "بِنته اریکسِن" (1) به حضار خوش آمدید گفتند و شروع برنامه ی دو روزه نمایشگاه را اعلام نمودند، (برنامه قرار بود با معرفی مختصری از افغانستان در آن خیمه شروع شده و سپس برنامه های اصلی در ساختمان بزرگ مرکز صلح نوبل ادامه بیابد)، سپس از آقای کوهنادی (2) و مستور (3) که از طرف نهاد جوانان افغان مقیم نروژ (4) اشتراک نموده بودند، خواسته شد که در مورد افغانستان، سخنرانی و برنامه شان را ارائه دهند.




افغانستان در بین دو ابر قدرت وقت، شوروی سابق و بریتانیا
آقای کوهنادی با شروع صحبتهای شان، تاریخچه ی مختصری از افغانستان ارائه دادند، ایشان گفتند که افغانستان دارای تاریح بیش از چهار-پنج هزار ساله می باشد. و از دوره ی نادر شاه یاد نمودند و گفتند که بعداز مرگ نادر شاه به دلیل اینکه همسران و پسران زیادی داشته، بین فرزندان وی برای میراث داری تاج و تخت جنگ می شود. و همچنین از جنگهای بریتانیا با افغانستان نیز ذکر نمودند.
در ادامه صحبتهای آقای کوهنادی، از حکومتهای احمد شاه، امان الله، نادر شاه و ظاهر شاه یاد شد. همچنین از کشته شدن نادر شاه توسط یک متعلم یادآوری شد، و بعد از آن حکومت چهل ساله ظاهر شاه، و در مقطعی که ظاهر شاه به ایتالیا مسافرت می نماید، و داوود پسر کاکای ظاهر شاه، به وی در ایتالیا زنگ می زند و می گوید دیگر به افغانستان برنگردد، و خود داوود اعلام حکومت جمهوری می نماید. آقای کوهنادی اضافه می کند که همینطور رییسان و گردانندگان حکومتهای بعدی افغانستان یکی پس از دیگری می آیند و نفر قبلی شان را به قتل رسانده و به تخت می نشینند و خودشان دوباره توسط شخص بعدی از بین می روند، تا اینکه استاد ربانی در بین سالهای 1992-1995 می آید و بعد طالبان و در اخیر هم حامد کرزی به سر کار می آید.
سپس آقای کوهنادی به صورت مختصر معلومات جغرافیایی درباره افغانستان و کشورهای همسایه و هم مرز با افغانستان را معرفی کرده و همچنین اضافه می نمایند که جمعیت فعلی افغانستان در حدود 30 میلون نفر می باشد و با نشان دادن نقشه ی دموگرافی، ساختار ترکیب جمعیتی افغانستان را شامل پشتونها، هزاره ها، تاجیکها، ازبکها و بسیاری اقوام دیگر ذکر می نمایند، آقای کوهنادی در کنار آن گفتند تا به حال هیچ آمار دقیق از ترکیب فی صدی/جمعیتی اقوام افغانستان ارائه نشده است.





ایشان همچنین از دو زبان رسمی دری و پشتو یاد نمودند و در کنار آن بسیاری زبانهای دیگر مانند ازبکی و... که بیش از سی زبان را در افغانستان تشکیل می دهد.






















بعد از آقای جاوید کوهنادی، آقای مجتبی مستور شروع به صحبت نمودند. آقای مستور شروع صحبتهای شان را با معلومات عمومی در مورد نیروهای خارجی در افغانستان آغاز نمودند، یادآوری بیش از صد حزب سیاسی در افغانستان و همچنین سیستم حکومتی فعلی ادامه صحبتها بود.
آقای مستور از سیستم حکومتی فعلی یادآور شدند، و گفتند حکومت آقای کرزی رو به فساد نهاده و فعلاً انتقادهای زیادی از حکومت آقای کرزی در افغانستان و در سطح بین الملل در جریان می باشد. حکومت آقای کرزی مشروعیت صحیح نداشته، چرا که توانسته اند فقط با یک میلیون رای از چهار میلیون رای در انتخابات، ریاست جمهوری را قبضه نماید، و این نشان می دهد که آقای کرزی به قدرت بسیار علاقمند هستند.
همچنین در ادامه آقای مستور گفتند، با وجود علاقه آقای کرزی به صلح یکطرفه با طالبان، ولی طالبان هیچگاه به سوی صلح حرکت نکرده اند و جواب منفی داده اند.


آقای مستور در مورد دموکراسی نو پا در افغانستان سخنانی ابراز داشتند و اضافه کردند آزادی بیان، مطبوعات و رسانه ها در افغانستان با وجود بعضی مشکلات مذهبی، زبانی و قومی اما نسبت به کشورهای همسایه موقعیت خوبی را دارند.





همچنین در مورد زنان و سهم مشارکت یک سومی زنان در دولت و اجتماع یادآور شدند، ولی از نگرانی های فراوان بازگشت احتمالی طالبان نیز یاد کردند که ممکن است مشارکت اجتماعی زنان از بین برود.






در آخر آقای مستور از سهم مشارکت دولت نروژ در بازسازی و تأمین امنیت افغانستان یاد نمودند، و اینکه اکثریت مردم افغانستان به مشارکتهای حمایتی جامعه جهانی و به خصوص کشور نروژ نسبت به افغانستان خوش بین هستند، و مردم افغانستان از کمکهای نظامی، اقتصادی و متنوع دولت و مردم نروژ سپاسگذاری می نمایند.







پای نوشت
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1- "بِنته اریکسِن"


"بِنته اریکسِن" در حال حاضر مدیر "مرکز صلح نوبل" بوده که شش سال قبل این مرکز با مدیریت ایشان در شهر اسلو افتتاح شده است (البته "مرکز صلح نوبل" با "کمیته صلح نوبل" اشتباه گرفته نشود). خانم اریکسِن قبلاً به عنوان یک ژورنالیست موفق فعالیت داشته اند  و تولید کننده/تهیه کننده آثار هنری زیادی نیز بوده اند بوده اند.
بِنته اریکسِن اولین کار خود را به عنوان تهیه کننده فیلم بلند در سال 1979 آغاز نمودند. ایشان بعدها تهیه کنندگی فیلمهای زیادی را به ثبت رساندند و فیلم Robbers of Cardemom Town - 1988  و فیلم دیگری با نام The Feldmann case - 1987 را نیز کارگردانی نموده اند.
خانم بِنته اریکسِن بنیانگذار "آماندا" جایزه فیلم نروژ Amanda Award '' The Norwegian film award'' می باشند و همچنین از بنیانگذاران "هدا" جایزه تأتر نروژ Heddaprisen'' The Norwegian Theatre Award'' بوده اند. بِنته اریکسِن در کارنامه تجربی خود فعالیت و پستهای معتبر زیادی داشته اند. از سال 1991 الی 1993 رهبری برنامه ی فرهنگی بازی های المپیک زمستانی/نروژ در سال 1994 به عهده اریکسِن بوده است. دیگر پستها و فعالیتهای خانم اریکسِن به قرار زیر می باشد:

- مدیر تأتر "هدمارک" Hedmark Teater از سال 1993 الی 1997
- مدیر تأتر تفریحی ملی نروژ Riksteatret از سال 1997 الی 2005
- رییس سازمان عفو بین الملل نروژ Amnesty International Norway از سال 2006  تاکنون
- رییس خانه تأتر اسلو Dramatikkens hus  از سال 2010 تا کنون
- مدیر مرکز صلح نوبل Nobels Fredssenter از سال 2005 تاکنون

خانم بِنته اریکسِن همچنین نویسنده فیلمنامه های متعددی هستند و در ضمن کتابی با عنوان "برخورد فرهنگ" نیز در کارنامه خود دارند.


2- جاوید کوهنادی


جاوید کوهنادی یکی از افغانستانی های مقیم نروژ بوده که احتمالاً 10 سال در نروژ زندگی می نمایند. ایشان در رشته سیاست و حقوق در دانشگاه اسلو تحصیلات ماستری خود را ختم نموده اند.
آقای کوهنادی با برنده شدن در انتخابات بین اعضای "نهاد جوانان مقیم نروژ" فعلاً در این نهاد مدیر می باشند.











3- مجتبی مستور
مجتبی مستور نیز یکی از افغانستانی های مقیم نروژ می باشند، ایشان دانشجوی دانشگاه اسلو بوده و قبلاً مدیریت "نهاد جوانان افغانستان" را نیز بر عهده داشته اند.
برای اطلاعات بیشتر به سایت شخصی ایشان می توانید مراجعه نمایید.
سایت شخصی مجتبی مستور










4- نهاد جوانان افغان مقیم نروژ
این نهاد یکی از انجمنهای افغانستانی مقیم نروژ می باشد که از چندین سال پیش شروع به فعالیت نموده است. بنابر یادداشت از سوی خود این نهاد، اینگونه ذکر شده است:

نهاد جوانان افغان مقیم ناروی از بدو ایجاد بدون هرگونه وابستگی و تعلقات سیاسی، قومی و مذهبی بوده و در راستای پیشبرد کاری خود متکی به پرنسیپ های دموکراسی، صلح، آزادی و عدالت اجتماعی و تحکیم وحدت ملی می باشد.
نهاد جوانان افغان یگانه سازمانی می باشد که بهبودی وضیعت اطفال و جوانان را جزء اهداف خویش قرار داده و برای ارتقای سطح دانش آنها از طریق برگذاری کورس ها, سمینار ها و مساعدت مواد درسی تلاش خواهد نمود.
نهاد جوانان افغان در این راستا با نهاد های که اهداف مشابه دارند خواهان همکاری میباشد.
نهاد جوانان افغان درسمیناری که توسط مرکز صلح ناروی تحت عنوان " افغانستان - امید به یک آینده" ترتیب داده شده بود, توسط هفده تن از جوانان افغان در لیله هامر بتاریخ پنجم آگست 2002 تاسیس گردید. در سال 2006 نام نهاد از" نهاد جوانان پیشتاز افغان" به "نهاد جوانان افغان مقیم ناروی" تغیر یافت.

برای اطلاعات بیشتر می توانید به سایت این نهاد مراجعه نمایید:

۱۳۹۰ بهمن ۱۸, سه‌شنبه

عامل کشتار نروژ خواهان مدال افتخار از دادگاه شد.

عامل کشتار نروژ که پس از شش ماه از این حادثه برای اولین بار در برابر دوربینها ظاهر شد، هیچ نشانه ای از تاسف را در چهره و گفتار خود بروز نداد.
او از دادگاه خواست که به دلیل اقدامش به او مدال افتخار اهدا کنند.
آندرس برینگ برویک که 77 نفر را کشته است در دادگاه گفت دلیل اقدامش این بود که باور داشت قربانیان «خائن» بودند. او مسئولیت کشتار را پذیرفت اما گفت که خطاکار نبوده است و جرمی مرتکب نشده است.
دادگاه اسلو در روز دوشنبه حکم بازداشت آقای برویک 32 ساله را به مدت ده هفته دیگر و تا زمان آغاز محاکمه او تمدید کرد.
پیش تر دادگاهی در نروژ مجازات زندان را برای او به دلیل اختلالات روانی نامناسب تشخیص داده بود. این حکم خشم بازماندگان قربانیان را به همراه داشت.
واکنش آندرس برینگ برویک در دادگاه باعث ناراحتی شماری از بازماندگان حادثه شده است که در این جلسه دادگاه حضور داشتند.
یکی از نجات یافتگان کشتار نروژ می گوید: «برویک بسیار گستاخ بود. دیدن او در دادگاه برای من بسیار سخت بود. اگر بخواهم از روی ظاهرش قضاوت کنم، فکر نمی کنم که او از کارش پشیمان باشد.»
نجات یافته دیگری گفت: «اول برای من تکان دهنده بود. چون او لبخند می زد و به نظر می رسید که توجه رسانه ها به خود لذت می برد. من این مساله را کاملا احساس می کردم.»
آندرس برینگ برویک در روز 22 ژوییه سال گذشته میلادی حاضران در اردوی جوانان حزب کارگر را که در جزیره اوتویا گرد آمده بودند به گلوله بست و 69 نفر از آنها را کشت. ساعاتی پیش از این کشتار 8 نفر در بمبگذاری در اسلو کشته شده بودند که عاملش آندرس برینگ برویک بود.

منبع:
http://persian.euronews.net/2012/02/06/mass-killer-breivik-demands-medal-from-oslo-court/#.TzESwtEI79s.facebook

نمایشگاه دو روزه "در افغانستان" ، اسلو - نروژ / دهم و یازدهم فبروری 2012


نمایشگاه دو روزه با عنوان "در افغانستان" از سوی برگزارکنندگان نروژی و افغانستانی قرار است در مرکز صلح نوبل در شهر اسلو در آخر همین هفته برگذار گردد.


ورود برای همه آزاد و رایگان
مکان: مرکز صلح نوبل، شهر اسلو، نروژ
زمان: جمعه دهم از ساعت 18.00 الی ختم (حدوداً نصف شب) و شنبه یازدهم فبروری از ساعت 09.00 صبح الی 18.00


برنامه گویا وسیع و دربرگیرنده موضوعات مختلفی می باشد:
- نمایش بیش از پانزده فیلم بین المللی مستند، داستانی، سینمایی با موضوع افغانستان و حضور بیشتر دست اندرکاران و هنرمندان فیلمها
- نمایش محصولات و صنایع هنری و سنتی افغانستان
- نمایش عکسها به همراه عکاسان مشهور بین المللی با موضوع افغانستان
- سخنرانی شخصیتهای  سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنری نروژی و افغانستانی و تبادل نظر
- پرواز دادن کاغذ پران/بادبادک و دیگر سرگرمی ها برای بچه ها در روز شنبه
- و بسیاری برنامه های اصلی و جانبی که با محوریت افغانستان می باشد

در لینک زیر بیشتر در این مورد بخوانید:
پروگرام برنامه ها و ساعات دقیق آن به زبان نروژی، به صورت پی.دی.اف در اینجا بیابید

معلومات بیشتر در سایت مرکز صلح نوبل، شهر اسلو



(برگذار کنندگان نروژی و هموطنان مان در برپایی چنین برنامه ی عالی زحمت فراوان کشیده اند و از تمام این عزیزان صمیمانه سپاسگذاری می نماییم، با وجود این جای تعجب است که چطور فقط شخصیتها و بعضی نفرات خاص از جامعه مهاجرین افغانستانی ساکن نروژ، در این برنامه حضور دارند، آیا افغانستان فقط می تواند با دید و نظر محدود بعضی افراد افغانستانی مقیم نروژ به مردم نروژ معرفی شود! باید دلیل آن بعداً با رابطه ی مستقیم برگذارکنندگان روشن شود که آیا چرا مقامات و جامعه ی نروژی برگذار کننده ی این برنامه نخواسته اند یا نتوانسته اند تا از دیگر جوامع مهاجر افغانستانی ساکن نروژ برای مشارکت دعوت کنند؟ آیا  مسئولین و مقامات رسمی و غیر رسمی نروژ همیشه در مورد مسائل افغانستان با همین تعداد محدود افغانستانی مقیم نروژ در تماس می شوند!؟)

۱۳۹۰ دی ۲۲, پنجشنبه

بامیان، سفرنامه و برداشت سفیر نروژ از این ولایت - برگردان و ترجمه از زبان نروژی به دری، قسمت پایانی





نکته: (در تابستان سال گذشته (1390) بعضی از هیأتها، سازمانها، ادارات داخلی، مسئولین، سفرا و شخصیتها به بامیان دعوت شده بودند، تا در رابطه با وضعیت بامیان برای آنها هم معلوماتی باشد و هم سفری تفریحی، به نظر می آید که خانم سرابی والی بامیان، با ایجاد این دعوتها و ارتباطات قصد توجه و جذب نظرها را به سوی بامیان دارند تا از این موقوف برای بامیان عایداتی حاصل شود، اینگونه کارهای مثبت چه از سوی خانم والی و چه از سوی هر کسی که برای مردم صادقانه خدمت کند، ارزشمند است. امیدوارم کسانی که در ادارات بامیان و هر منطقه ی دیگری از وطن در حال انجام وظیفه هستند، در طرح ها و برنامه های شان، شفاف بوده و همراه با نمایندگان و مردم کارهای خود را برای توسعه ی مردم آن منطقه پیش برده و مردم محل نیز خود بیشتر در جریان قرار و مدارها و تصمیم گیری ها باشند. فقط این تذکر نکته یی برای مردم عزیزم بوده تا در پیرامون خود بیشتر هوشیار و مواظب باشند، فرصتها را از دست ندهند و خود مستقیماً با دنیای اطراف شان در ارتباط سازنده شده و باعث شکوفایی جامعه شوند. در ذیل ترجمه ی برداشتهای سفر تابستان سال گذشته ی سفیر نروژ، آقای " توره هات رِم " به بامیان را برای هموطنان خود و به خصوص مردم هزاره و مردم زادگاهم، بامیان تقدیم می کنم)



آقای توره هات رِم، سفیر نروژ در افغانستان - عکس از سایت خود ایشان



امروزه ما می‌توانیم اطراف بامیان را به خوبی در نظر بگیریم، زمانی که جاده ی ابریشم مهم‌ترین خط تجارتی بین شرق و غرب بود، بامیان مرکز اصلی این ارتباطها بوده است. در زمان امپراطوری ها، پادشاهان، سلسله های حکمرانی و حکومتها، بامیان محل عبور کاروانهای بوده که از اروپا، آسیای میانه، چین و آسیای جنوبی در رفت و آمد بودند.
حبیبه سرابی والی این ولایت است. او زنی کاردان و سیاستمداری خوش برخورد است که مدت شش سال در پست ولایت نشسته است. تعدادی از همکاران نزدیک خانم سرابی و نمایندگان عالی جامعه بین اللملی برای صرف غذای چاشت در خدمت ایشان دعوت شدیم. او مشهور به شخصی عاری از فساد و سیاستمداری فعال است. من از او سؤال کردم که چه چیزی موجب امنیت خوب در بامیان نسبت به دیگر ولایات است؟ او جواب داد که طالبان (و تفکرشان) هرگز نمی‌توانند در میان مردم هزاره جای پایی داشته باشند. مردم هزاره با حرکت رو به جلو، رویکردی متضاد نسبت سیاست طالبانی داشته و خاطراتِ ناگوار و تلخ از طرز رفتار وحشیانه ی طالبان دارند. مردم هزاره متحمل صدها سال قتل عام، تبعیض، ظلم و ستم بوده اند.
خانم سرابی ادامه داد که ما هزاره ها از تاریخ و اشتباهات گذشته، آموخته ایم.
آینده این کشور بستگی به توسعه ی یک دولت مدرن و دموکراتیک دارد که در برگیرنده توسعه اجتماعی و اقتصادی بوده و به اقلیتها حمایت لازم را بدهد.

طالبان می‌خواهند به عهد قدیم برگردند، به یک جهانی که همه ی شرایط جامعه تحت تسلط دین باشد. ولی ما نمی‌خواهیم که اینگونه باشد.
سرابی در ادامه صحبتهای شان گفتند که مردم هزاره از موقعیتها و فرصتهایی که از سال 2003 میلادی دولت جدید و قاونون اساسی به آنها داده، با هوشیاری استفاده می کنند. مردم هزاره و به خصوص هزاره هایی که در کابل و شهرهای کلان زندگی می کنند، به سوی مکاتب و دانشگاه‌ها سرازیر شده اند، چرا که آن‌ها می‌ترسند و نگرانند از اینکه این روزنه ی (فرصت تحصیل) فعلی، روزی در آینده بر آن‌ها(از سوی فاشیستها) بسته خواهد شد.
امروزه دانشجویان زیاد هزاره در دانشگاه کابل قویاً معلوم است و دختران هزاره ی بی شماری نسبت به دیگر اقوام افغانستان، به دانشگاه‌ها می روند. محرومیت و به حاشیه رانده شدن بر سرنوشت مشترک تاریخی ما، سبب انسجام داخلی ما شده، که اکنون قدرت ما محسوب می شود. ما سختکوش بوده و در همیاری و در کمک به یکدیگر دریغ نمی کنیم.
بامیان همچنان یک ولایت محروم و دور افتاده است، زیر ساختها ضعیف است و فرصتهای شغلی کم بوده و زراعت کم ثمر کم و بیش جریان دارد. موقعیت کوهستانی و آب و هوای سرد، موجب شده تنها در بعضی دره های باریک و هموار، فقط بعضی محصولات به بار بنشیند که بخش عمده مواد غذایی کم و بیش از این طریق دریافت می شود.
من از والی سرابی پرسیدم که احساس شان در مورد توسعه بامیان چطور است؟ والی جواب دادند که به دلیل تبعیض طولانی مدت، غفلت و ارتباطات خراب با مقامات دولت مرکزی، وضعیت بامیان نسبت به حال ده سال پیش و نسبت به دیگر ولایات بدتر بود. سیستم آموزش و پرورش قدیمی و با کمبودات مختلف مواجه بود و سرکهای اتصالی کمی وجود داشت. ما در طی این سالهای اخیر در بخش اعمار 320 مکتب کار کردیم و همچنین در بخش پروژه های کلان اعمار سرکهای اصلی در حال کار هستیم. توسعه و ترقی زمان خواهد برد، ولی ولایت پتانسیل زیادی در استخراج مواد معدنی و تمرکز بر توریزم و جهانگردی دارد.
در راه بازگشت به سوی کابل، از داخل طیاره بر فراز کوه‌های بابا می نگریستم. در میان کوه‌های مرتفع و دره های باریک، تا وقتی که هوای مساعد اجازه دهد، مردمانی سختکوش و پر تلاش برای زراعت بر روی آن زمینها، در تلاش هستند.
اگر بخواهم بگویم که چه کسی “مردمان زحمتکش نجیب” است، به نظرم که این مردمان سزاوار این لقب هستند.
با وجود شورشها (از سوی طالبان)، هزاره ها این مردم بایکوت شده، خود را در جایگاه پیشگامی در مدرن شدن و حرکت رو به جلو در افغانستان سوق می دهند. تاریخ دشوار هزاره ها تبدیل به (کسب نمودن) مزیتها شده است. آنها همزمان با تطبیق دادن شان با تغییرات اجتماعی جدید، مجموعاً توانایی کسب می‌کنند تا زمانی که این توانایی شان به کار آید.



پایان

۱۳۹۰ دی ۲۱, چهارشنبه

بامیان، سفرنامه و برداشت سفیر نروژ از این ولایت - برگردان و ترجمه از زبان نروژی به دری، قسمت اول


نکته: (در تابستان سال گذشته (1390) بعضی از هیأتها، سازمانها، ادارات داخلی، مسئولین، سفرا و شخصیتها به بامیان دعوت شده بودند، تا در رابطه با وضعیت بامیان برای آنها هم معلوماتی باشد و هم سفری تفریحی، به نظر می آید که خانم سرابی والی بامیان، با ایجاد این دعوتها و ارتباطات قصد توجه و جذب نظرها را به سوی بامیان دارند تا از این موقوف برای بامیان عایداتی حاصل شود، اینگونه کارهای مثبت چه از سوی خانم والی و چه از سوی هر کسی که برای مردم صادقانه خدمت کند، ارزشمند است. امیدوارم کسانی که در ادارات بامیان و هر منطقه ی دیگری از وطن در حال انجام وظیفه هستند، در طرح ها و برنامه های شان، شفاف بوده و همراه با نمایندگان و مردم کارهای خود را برای توسعه ی مردم آن منطقه پیش برده و مردم محل نیز خود بیشتر در جریان قرار و مدارها و تصمیم گیری ها باشند. فقط این تذکر نکته یی برای مردم عزیزم بوده تا در پیرامون خود بیشتر هوشیار و مواظب باشند، فرصتها را از دست ندهند و خود مستقیماً با دنیای اطراف شان در ارتباط سازنده شده و باعث شکوفایی جامعه شوند. در ذیل ترجمه ی برداشتهای سفر تابستان سال گذشته ی سفیر نروژ، آقای " توره هات رِم " به بامیان را برای هموطنان خود و به خصوص مردم هزاره و مردم زادگاهم، بامیان تقدیم می کنم)


آقای توره هات رِم، سفیر نروژ در افغانستان - عکس از سایت خود ایشان

" بامیان، بلندی های مرتفع افغانستان "

ما مشتاق و منتظر سفر به بامیان بودیم، سفر به بلندی های مرتفع افغانستان. به محض نزدیک شدن به شهر بامیان حتی از بلندای آسمان و از زیر بالهای طیاره می توانستیم صدها مغاره و سومعه هایی را ببینیم که عمود بر صخره ها به طول چند کیلو متر در برابراین شهر زیبا و تاریخی کنده کاری شده اند. در بین قرن دوم الی نهم بعد از میلاد، بامیان یکی از مکانهای مهم فرهنگی/ بودایی بوده و در این دوره هزاران راهب در این سومعه ها عبادت می‌کرده اند.
وقتی طیاره در میدان هوایی بامیان فرود می آمد، ما توانستیم بقایای وحشیگری و بربریت طالبان را(بهتر) ببینیم که چطور دو مجسمه ی بودای کنده کاری شده در سخره را منفجر کرده بودند. یکی از این مجسمه ها به ارتفاع 53 متر و تا قبل از تخریب طالبان از مشهورترین و بزرگترین مجسمه های ایستاده ی بودا در جهان بود. صدها سال قبل از کشف تکنیک نقاشی رنگ و روغن در غرب، بقایای اولین نقاشی های رنگ و روغن جهان را می توان در میان این سومعه ها و رواقها و در دل این صخره ها یافت.
عده ی از مردم بامیان که به خاطر ترس از طالبان در آنزمان خود را در این غارها و سومعه ها پنهان کرده بودند، کوزه هایی حاوی هزاران قطعه و باقی‌مانده دستنوشته های خطی کهن بودایی را یافتند، که هم‌ اکنون این نسخه های خطی کهن بودایی در مجموعه فرهنگی و هنری مشهور ” شواُی ین ” در نروژ نگهداری می شوند.
(این نسخه های خطی در زمان جنگ و حمله طالبان، برای محافظت و نگهداری به این موزه منتقل شده‌اند)
شهر بامیان 2800 متر بالاتر از سطح دریا در یک چشم انداز زیبای کوهستانی واقع شده که ارتفاع یکی از کوه‌ها تا نزدیک به 7000 متر بالاتر از سطح دریا می رسد. بیشترین قسمت ولایت بامیان از کوه‌ها تشکیل شده و زمینهای قابل کشت (فقط) در میان دره های تنگ بین کوه‌ها می باشد.
بامیان شبیه مکانهای که من قبلاً دیده بودم، نیست. در بعضی ساحات شهر و اطراف آن مناظر سحرآمیز و جادویی را می توان یافت. آب و هوای خشک به کوه‌ها یک شکل عریان داده است. پوشش ابرها در سطوح پایین و ارتفاعات کلان، موجب به وجود آمدن یک روشنایی و نورِ خاص شده است.
ما به سوی دریاچه های شگفت انگیز بند امیر حرکت کردیم که در 75 کیلومتری شهر بامیان قرار دارند. شش دریاچه ی عمیق و زیبا، یکی بعد از دیگری در کوه‌های هندوکش و در ارتفاع 3000 متر از سطح دریا قرار گرفته اند. فرایندهای شیمیایی خاک و آبِ غنی از دی اکسیدکربن، یک رنگ آبی منحصر به فرد ایجاد نموده است. در سالهایی (بین 1960-1980) که افغانستان در آرامش بود، جهانگردان از سراسر جهان به بامیان و بند امیر سرازیر می شدند.


ادامه دارد...

۱۳۹۰ دی ۸, پنجشنبه

بُز چینــی - انیمشن زیبای هزارگی، با لهجه شیرین هزارگی هزاره های کوئیته

"بِز چینی" یک انیمشن بسیار زیبای هزارگی  با زیرنویس انگلیسی و  بازگو کننده ی یکی از داستانهای عامیانه مردم هزاره می باشد. این اولین انیمشن حرفه ای هنرمندان مردم هزاره می باشد، برای هنرمندان و تولید کنندگان اینگونه آثار هنری آرزوی توفیق بیشتر دارم.
شما عزیزان را به دیدن آن دعوت می کنم.